جهت کسب اطلاعات از تفاوت فولاد سردکار و گرم کار در ادامه این مقاله با ما همراه باشید. فولاد سرد کار به فرآیند تغییر شکل و ابعاد فولاد در دمای اتاق یا نزدیک به آن اشاره دارد. روش سرد کار شامل تغییر شکل پلاستیک مواد، معمولاً از طریق نورد، خمش، کشش یا اکستروژن است. هنگامی که فولاد سرد کار می کند، دچار کرنش هایی می شود که از حد الاستیک آن فراتر می رود و در نتیجه تغییر شکل های دائمی ایجاد می کند. این فرآیند باعث افزایش سختی، استحکام کششی و دقت ابعادی فلز و حفظ شکل پذیری آن می شود. دمای تبلور مجدد در حین سرد کار به دست نمی آید و به این ترتیب، به اصلاح ساختار دانه موجود کمک می کند.
در مقابل، فولاد گرم کار شامل شکل دادن به فلز در دماهای بالا، معمولاً بالاتر از دمای تبلور مجدد است. فرآیندهای گرم کار شامل آهنگری، نورد و اکستروژن است که نیاز به گرم شدن فولاد تا نزدیک یا بالاتر از نقطه ذوب آن دارد. دمای بالا باعث نرم شدن و کاهش قابل توجه نیروهای مورد نیاز برای شکل دادن به فلز می شود و آن را انعطاف پذیرتر می کند. برخلاف فولاد سرد کار، فرآیند گرم کار باعث تبلور مجدد می شود، جایی که دانه های جدید به دلیل دمای بالا تشکیل می شوند و اثر کرنش سخت شدن را از بین می برند. در نتیجه، فولاد چقرمگی بهبود یافته و ریزساختار یکنواخت تری را نشان می‌دهد.
فولاد سرد کار برای فرایند هایی که در دمای عادی هستند استفاده می شوند و از مقاومت بالایی برخوردار هستند در مقابل فولاد گرمکار در جا هایی که نیاز به مقاومت در دمای بالا می باشد استفاده می شود
- ۰۲/۰۸/۲۳